Ζούμε, σκεφτόμαστε και δρούμε με βάση αυτά που μας συνέβησαν Χθες ή αυτά που θα μας έρθουν ή θα θέλαμε να μας έρθουν Αύριο, και κάπου ενδιάμεσα θυμόμαστε και βιώνουμε και το Τώρα. Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί καταστάσεις του χθες που θα θέλαμε να είχαμε χειριστεί διαφορετικά και τις “παίζουμε” ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μας, σε μορφή ταινίας;! “Αν το είχα χειριστεί έτσι..”, “Αν είχα τολμήσει να της μιλήσω..” Αν.. Αν.. Αν.. Κάτι ανάλογο κάνουμε και με το Αύριο. “Από αύριο ξεκινάω γυμναστήριο.”, “Θα φτιάξω τη ντουλάπα μου την ερχόμενη εβδομάδα.” And so on..
Αλήθεια, γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να βρεθούμε στο Τώρα και να λειτουργήσουμε βάσει αυτού που τώρα έχουμε στα χέρια μας; Πρόσφατα διάβασα κάπου το εξής: “Το χθες έφυγε, το αύριο δεν ήρθε ακόμη και το μόνο που έχουμε στα χέρια μας είναι το τώρα, το σήμερα.” Νομίζω ότι όλοι χρειάζεται να σταματήσουμε για λίγο και να σκεφτούμε αυτή τη φράση. Αξίζει να χανόμαστε στο παρελθόν και στο μέλλον από τη στιγμή που μόνο το παρόν έχουμε πραγματικά στα χέρια μας;
Ας βάλουμε, λοιπόν, στην άκρη όλα όσα μας απασχολούν και μας εμποδίζουν να χαρούμε τη σημερινή ημέρα. Άσχετα αν είναι Παρασκευή ή Δευτέρα ή Τετάρτη.. Άσχετα από το αν εργάζεσαι ή είσαι στο σπίτι μόνος.. Μόνον αυτή την ημέρα έχεις. Πώς θα ήθελες να την περάσεις; Ποιους ανθρώπους θα ήθελες να έχεις κοντά σου; Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί να κάνεις Τώρα; Βγες έξω και καν’ το!! Σήμερα είναι η καλύτερη μέρα!!
Life to the fullest 