Έπειτα από 11 ώρες ταξίδι επιτέλους έφτασα στο αεροδρόμιο του Μαϊάμι!! Ο ενθουσιασμός μου ήταν τόσο μεγάλος, όσο και το αεροδρόμιο, χε χε. Ακριβώς μετά την αποβίβασή μου, πριν καν παραλάβω τις αποσκευές, πέρασα από έλεγχο για να πάρω την έγκριση να εισέλθω στη χώρα. Οι ουρές ήταν μεγάλες όμως η ροή ήταν αρκετά γρήγορη. Είναι αξιοσημείωτο το πόσο οργανωμένα είναι εκεί τα πράγματα. Κάθε υπάλληλος στη θέση του να κάνει τη δουλειά του ούτως ώστε να εξυπηρετούνται γρήγορα όλοι.
Πριν περάσεις από συνέντευξη περνάς από κάποια μηχανήματα που σου μετράν το ύψος, σε φωτογραφίζουν, σου ελέγχουν το διαβατήριο και το εισιτήριο και μετά, μόλις έρθει η σειρά σου, περνάς απ’ το “γκισέ”. Εκεί, σε περιμένει ένας αστυνομικός και σε περνά από συνέντευξη, παίρνει αποτυπώματα, σκανάρει τα μάτια σου, παίρνει πλήρη στοιχεία, κάνει ερωτήσεις για το ταξίδι σου στις ΗΠΑ, κλπ. Αν δεν υπάρχει κάποιο θέμα σε περίπου 10 λεπτάκια έχεις τελειώσει. Έτσι έγινε και με μένα.
Ήμουν και επισήμως στις ΗΠΑ!! Καλά, περιττό να σου πω το πόσο ενθουσιασμένη ήμουν!! 🙂 
Έμεινα για αρκετές ώρες να περιμένω τα παιδιά (την Caroline και το Γιάννη) να φτάσουν με το επόμενο αεροπλάνο. Όταν έφτασαν, η χαρά και το χαμόγελο όλων μας ήταν μέχρι εκεί πάνω, χε χε. Πήγαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει.
Αφού ο Γιάννης τελείωσε με τα γραφειοκρατικά, κατεβήκαμε στο garage να βρούμε το αυτοκινητάκι μας και να φύγουμε. Προς μεγάλη μας έκπληξη, βρήκαμε ένα τεράστιο χώρο στάθμευσης ενοικιαζόμενων αυτοκινήτων κάθε κατηγορίας και μας είπαν “Διαλέξτε.” Απίστευτο! Μπορούσαμε να διαλέξουμε όποιο αυτοκίνητο θέλαμε. Διαλέξαμε ένα Chrysler Minivan, να μας χωράει όλους, και βουυυυρ για την πόλη. Μεταξύ μας, μόνο Mini δεν ήταν. Είχε, εκτός των άλλων, και ψυγείο, πρίζες, μέχρι και θύρες usb. Για του λόγου το αληθές, ιδού τα πιεστήρια..
Το επόμενο πρωί, μόλις που προλάβαμε να ανοίξουμε τα μάτια μας, η μέρα μας χαμογέλασε με το πιο όμορφο χρυσαφένιο της χαμόγελο! Ήμασταν σίγουροι ότι μας περίμεναν σπουδαία πράγματα! Ντυθήκαμε με ότι πιο άνετο είχαμε και ξεκινήσαμε το tour. Η συνέχεια σε εικόνες.. Νομίζω μιλούν καλύτερα.
To be continued… 🙂
Life to the fullest 