Την έχω ξανά συναντήσει αυτή τη φωτογραφία, αυτό το quote αρκετές φορές και κάθε φορά που το διαβάζω διαπιστώνω το πόσο βαθύτερα καταλαβαίνω αυτό που πραγματεύεται «μεγαλώνοντας».
Καθετί στη ζωή μας έρχεται για να μας διδάξει κάτι. Από το πιο μικρό ως το πιο σημαντικό. Ασχέτως μεγέθους και σημαντικότητας, χρειάζεται να είμαστε παρόντες, να δούμε, να νοιώσουμε, να αντιληφθούμε ποιος είναι ο σκοπός του.
Οι περισσότεροι από εμάς κρυβόμαστε από τον πόνο. Με το που εμφανιστεί προσπαθούμε να τον καταστείλουμε. Είναι άσχημο να πονάς, ναι. Μα έχετε αναρωτηθεί ποτέ, σε έναν κόσμο στον οποίο ένα τόσα δα μικρό λουλουδάκι μπορεί με μαγικό τρόπο να μετατρέψει την ηλιακή ενέργεια σε τροφή για το ίδιο- και όχι μόνο, πώς είναι δυνατόν να έχει δημιουργηθεί ο πόνος για κάποιον κακό σκοπό;
Ίσως, αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι ο ρόλος που κατέχει στη ζωή. Και τελικά να μη χρειάζεται να αποφεύγουμε τον πόνο, να τον φοβόμαστε.
Όσο πιο ήρεμα μπορείς αφουγκράσου τον. Δώσε του μια ευκαιρία. Ήρθε για να σου πει κάτι. Άκουσέ τον ειλικρινά. Αγκάλιασε τον με τρυφερότητα και υπομονή, όσο αυτό είναι εφικτό. Μήπως τελικά μόνο καλό μπορεί να σου κάνει;
Life to the fullest 