Life to the fullest

Η πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου είναι η εβδομάδα των γενεθλίων μου, και συγκεκριμένα η 5η Αυγούστου! Ανέκαθεν, από την πρώτη κιόλας ημέρα του μήνα ξεκινούσα να μετράω αντίστροφα με ανυπομονησία και χαρά για ό,τι θα βίωνα την ημέρα εκείνη.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έκανα party για τα γενέθλιά μου. Φίλοι, δώρα, χαμόγελα, ατέλειωτες ώρες χορού.. χαχα Πάντα ευχαριστιόμουν την κάθε στιγμή της ημέρας αυτής, μέχρι που.. Τσουπ! Μεγάλωσα. Έλα Χριστέ!! Συγκεκριμένα, από τα 27 μου χρόνια- αν θυμάμαι καλά- κι έπειτα ο μήνας και η μέρα των γενεθλίων μου πήραν άλλη μορφή. Αλήθεια, τι είναι αυτό που μας πιάνει στα γενέθλιά μας; Μελαγχολία, θέλεις να χαρείς και κάτι μέσα σου σε κρατάει, και γενικά μια γλυκόπικρη γεύση που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει μόνο πικρή.; Δεν ξέρω. Κάπως έτσι, νομίζω.

Τι είναι αυτό που πραγματικά μας συμβαίνει και νοιώθουμε έτσι μια τόσο σημαντική και όμορφη ημέρα για εμάς; Φυσικά, όχι όλους. Αλλά κάποιους. Ίσως αρκετούς. Αλλά σίγουρα όχι όλους. Πώς μπορούσαμε να γελάμε και να διασκεδάζουμε ό,τι κι αν μας συνέβαινε και τώρα δυσκολευόμαστε;

Σίγουρα, όντας πιο μικροί σε ηλικία έχουμε λιγότερες υποχρεώσεις, λιγότερα θέματα στο μυαλό μας να μας απασχολούν κι έτσι μπορούμε να διασκεδάζουμε ανέμελα πιο εύκολα και πιο συχνά. Μεγαλώνοντας εμείς μεγαλώνουν και οι υποχρεώσεις μας, εστιάζουμε περισσότερο σε αυτές και στην επίλυση των θεμάτων που μπορεί να έχουμε και ίσως ξεχνάμε την τεχνική της “απομόνωσης” όλων όσων μας προβληματίζουν, που παλαιότερα μας βοηθούσε στο να μπορούμε να περνάμε όμορφα, να διασκεδάζουμε ανεξαρτήτως θεμάτων. Άλλωστε, τι θέματα είχαμε;; Anyway.

Μια τέτοια “ενήλικη” ημέρα, λοιπόν, ήταν και η φετινή 5η Αυγούστου για εμένα. Αν μου ζητούταν να τη χαρακτηρίσω; “Ήταν μια πολύύύ δύσκολη ημέρα.” Είχε τα πάντα, θα έλεγα. Πολύ δουλειά με αρκετές δυσκολίες και πίεση, ένα δυνατόόό καβγαδάκι με τη μαμά, μελαγχολία, μοναξιά, μεγάλες προσδοκίες που θα ήταν υπέροχο να είχαν πραγματοποιηθεί και φυσικά.. κλάμαααα χαχα Όση καλή θέληση κι αν είχα εκείνη την ημέρα ώστε να την περάσω όμορφα, πφφφ.. Δε γινόταν τίποτα. Μέχρι που το πήρα απόφαση και “παραιτήθηκα”. Ηρέμησα αρκετά- όσο μπορούσα δηλαδή- επικοινώνησα με τις κολλητές μου και τον αδελφούλη μου και πολύ πολύ απλά και όμορφα.. το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο!! Δειπνήσαμε στο αγαπημένο μας food & wine bar, ήπιαμε τα cocktail μας, γελάσαμε, φωτογραφηθήκαμε (πώς θα μπορούσαμε να μην;; χαχα).. Και τελικά, η βραδιά άφησε σε όλους μας μια γλυκιά γεύση και χαμόγελο στα πρόσωπά μας.

Στην τελική, πίσω από όλα τα άλλα, ήμασταν καλά, ήμασταν μαζί, κάτι το ποτό, κάτι το γλυκό.. περάσαμε υπέροχα!!!! Σας ευχαριστώ πολύ για όλα!!! 😉

Πρόσφατα, έπεσα πάνω σε αυτή τη φωτογραφία.. Στην αρχή μου φάνηκε αστεία. Μια περίεργη δεσποινίδα, με μεγάάλα γυαλιά, κότσους σε σχήμα κεφτέ και μια κότα για κατοικίδιο.. Χαμογέλασα! Έπειτα, διαβάζοντας τη λεζάντα της φωτογραφίας, μπήκα σε σκέψεις. “Ο κόσμος μπορεί να γίνει καταπληκτικός όταν είσαι ελαφρώς περίεργος”. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

Συχνά, ακούμε τον κόσμο γύρω μας να μιλά και να χαρακτηρίζει κάποιους ανθρώπους ως “περίεργους”. Μπορεί και εμάς τους ίδιους.. Ή ακόμα ακόμα κι εμείς οι ίδιοι μπορεί να δίνουμε αυτό το χαρακτηρισμό σε κάποιους άλλους ανθρώπους. Τι εννοούμε, όμως, με τον όρο αυτό;

Ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό, νομίζω, παράδειγμα είναι οι σκέψεις που έκανα βλέποντας αυτή τη φωτογραφία. Μια κοπελίτσα “διαφορετική” από εμένα και ίσως και από αυτά που έχω συνηθίσει έως τώρα. Θέλω να πω.. Δε συναντάς συχνά μια κοπέλα χτενισμένη κατ’ αυτόν τον τρόπο, ούτε να πηγαίνει βόλτα το κοτόπουλό της, χιχι..

Αυτό που ίσως θα έπρεπε να αναλογιστούμε (και νομίζω δεν το κάνουμε καθόλου συχνά) είναι ότι μπορεί εκείνη να έχει μάθει με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί να της αρέσει να φτιάχνει έτσι τα μαλλιά της. Μπορεί να απολαμβάνει τη βόλτα με το κατοικίδιό της κι ας είναι μια κότα. Ή μπορεί, για προσωπικούς λόγους, να μην έχει τη δυνατότητα να έχει άλλου είδους κατοικίδιο. Ε και;; Σημασία έχει το πώς το βλέπω εγώ ή το κατά πόσο το απολαμβάνει εκείνη;

Κι εδώ έρχεται και το ερώτημα.. Επειδή είναι “διαφορετική” από εμένα και από τα δικά μου δεδομένα, αυτό μου δίνει το δικαίωμα να την “κρίνω”;

Προσπαθώντας να εμβαθύνω λίγο περισσότερο ώστε να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει στο μυαλό μας σε τέτοιες περιπτώσεις, έφερα στο νου μου δικές μου πτυχές- ιδιαιτερότητες που μπορεί να φαίνονται περίεργες στους άλλους. Για παράδειγμα, μου αρέσει πολύ να βρίσκω χρόνο από το εβδομαδιαίο μου πρόγραμμα, να πηγαίνω σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο, μόνη, με μοναδική παρέα το βιβλίο μου και να απολαμβάνω την ηρεμία, το φαγητό, τη χαλαρή μουσική και φυσικά το εκάστωτε βιβλίο που μπορεί να έχω στα χέρια μου. Αυτό όλο είναι κάτι που δεν αρέσει σε όλους, δε μπορούν να καταλάβουν, να νοιώσουν όλοι την ανάγκη που έχω να βιώσω μια τέτοια στιγμή. Άλλοι χαλαρώνουν διαφορετικά. Ο καθένας έχει τον τρόπο του, σωστά; Άρα, αυτό αυτόματα με κάνει “διαφορετική”, σωστά; Ε και;

Κι εδώ είναι που επανερχόμεθα στη λεζάντα της φωτογραφίας.. Αν εγώ απολαμβάνω αυτές μου τις στιγμές, αν η κοπέλα λατρεύει να πηγαίνει βόλτα με την κότα της, αν εσένα σε ηρεμεί να κάθεσαι πάνω σε ένα βράχο και να χαζεύεις για ώρες τον ορίζοντα.. Τότε αυτό δε σημαίνει ότι ο “κόσμος” μας είναι καταπληκτικός; Χρειάζεσαι πραγματικά τη συγκατάθεση των γύρω σου για να απολαύσεις μια ολό-δική σου στιγμή, έναν ολό-δικό σου τρόπο; Είναι απαραίτητο να είσαι ίδιος με τους άλλους, τους όποιους άλλους;;

Αυτό που κάνει εσένα, εμένα, αλλά και τον κόσμο γύρω μας μαγικό, εκπληκτικό είναι ότι ο καθένας από εμάς είναι “περίεργος”, δηλαδή διαφορετικός.. Κι αυτό από μόνο του είναι ότι πιο υπέροχο! Σκέψου… Είσαι μοναδικός! Μόνο εσύ έχεις αυτά τα χαρακτηριστικά, αυτές τις αναλογίες, αυτά τα όνειρα, κλπ κλπ.. Είναι εντάξει να διαφέρεις, είναι εντάξει να ακολουθείς δικούς σου τρόπους, είναι εντάξει να είσαι ο εαυτός σου, γιατί.. “Ο κόσμος μπορεί να γίνει καταπληκτικός όταν είσαι ελαφρώς περίεργος”.

Good afternoon everyone,

First of all I would like to welcome you to my world! It is my pleasure to have the opportunity to share some thoughts, ideas, etc, with you..

Secondly, please have on mind that, because my mother language is Greek and as I am not an expert on the English language, in many cases you will find my posts written in Greek. I hope you have a good translation program so as to understand everything that I will share, and of course on the right way.

Please, be kind when you will find any mistakes. We are here to learn more, to  become better and we can do it by helping each other, right? 🙂

I cannot wait to share my journey with you! Please, feel free to send me your opinions and thoughts. They will be more than welcome, even if they are not fitting with mine. 🙂

Fasten your seat belts.. and let the journey begin!!!

Faye

Καλησπέρα σε όλους,

Εκ πρώτοις θα ήθελα να σας καλωσορίσω στον κόσμο μου! Είναι τιμή μου το να έχω τη δυνατότητα να μοιραστώ κάποιες από τις σκέψεις μου μαζί σας..

Εν συνεχεία, θα ήθελα να ζητήσω την επιείκειά σας για τυχόν λαθάκια που μπορεί να συναντήσετε.. Είμαστε εδώ για να μάθουμε από τα λάθη μας, να εξελιχθούμε και μπορούμε να το κάνουμε βοηθώντας ο ένας τον άλλο, σωστά; 🙂

Ανυπομονώ να μοιραστώ το ταξίδι μου μαζί σας! Παρακαλώ, αισθανθείτε ελεύθεροι να μοιραστείτε μαζί μου τις απόψεις, τις σκέψεις σας. Θα είναι ευπρόσδεκτες, ακόμα και αν δε, ταιριάζουν με τις δικές μου. 🙂

Δέστε τις ζώνες σας.. το ταξίδι ξεκινάάά!!!